اگر روزی پیر به راه مانده ای را دست گرفتی و به زندگی اش گرمی بخشیدی ،
اگر روزی یتیم بچه ای را گریان یافتی و به سویش
شتافتی تا اشک از گونه اش بزدایی ، اگر ساعتی توقف نمودی تا کاروان زندگی
دیگری سرعت بگیرد ، اگر دقیقه ای به خاطر از پا
افتاده ای زانو بر زمین نهادی و او را تکیه گاه گشتی و بالاخره اگر لحظه ای
غمگین گشتی به خاطر شادی دیگری ...
آنگاه خوشحال باش که رهروی راه حقیقتی ، لبخند بزن که تو انسانی و شاد زندگی کن
که شادی تو یک شادی حقیقی است .
حضرت علی ( ع)