سایت جامع آزادگان: اوائل اسارت خواندن نماز کاملاً ممنوع بود. بچه ها زیر پتو نماز می خواندند که بعد از مدتی لو رفتند و تنبیه شدند.
بچه ها که می دیدند اگر زیر پتو هم نماز بخوانند، تنبیه می شوند، آشکارا نماز خواندن را شروع کردند. مدتی که تنبیه ها ادامه پیدا کرد، دیگر برای بچه ها عادی شد، بچه ها هم نماز می خواندند و هم کتک می خوردند. هر چه می زدند، تعداد نمازخوان ها بیشتر می شد. عراقی ها با مسئول ایرانی اردوگاه هم صحبت کردند، اما فایده ای نداشت، به ناچار اجازه نماز را دادند.
ما در یک آسایشگاه صد و ده نفری بودیم. صبح اول وقت که همه بلند می شدم، بعضی ها را به خاطر سجده یا قنوت طولانی کتک می زدند.
همایون علی دوستی – شهرکرد
دانلود فلش پلیر 